Ząb zatrzymany to problem, który wymaga leczenia chirurgicznego lub ortodontycznego. Na czym polega ta przypadłość i jak przebiega terapia?
Co to jest ząb zatrzymany?
Zębem zatrzymanym nazywamy ząb stały, który pozostał w kości i nie osiągnął płaszczyzny zgryzu, mimo że jest wykształcony prawidłowo pod względem anatomicznym i zakończył się już okres jego fizjologicznego wyrzynania. Najczęściej ta przypadłość przytrafia się zębom trzonowym, zwłaszcza ósemkom, oraz górnym kłom.
Zatrzymanie zęba może być całkowite lub częściowe. Ząb zatrzymany częściowo to taki, którego korona w części wystaje nad powierzchnię dziąsła. Zatrzymanie całkowite natomiast polega oczywiście na tym, że ząb jest zupełnie otoczony przez kość i żadna jego część nie jest widoczna ponad powierzchnią dziąsła. Obecność takiego zęba można stwierdzić dopiero po wykonaniu zdjęcia RTG.
Zatrzymanie zęba – jakie są przyczyny?
Dlaczego dochodzi do zatrzymania zęba? Najczęściej zdarza się to, kiedy jest za mało miejsca w łuku zębowym. Dochodzi do tego z reguły z powodu zbyt późnego wypadnięcia zęba mlecznego. W sytuacji, gdy ząb mleczny zbyt długo zajmuje zębodół, staje się on przeszkodą, by ząb stały mógł się prawidłowo wyrżnąć i zająć jego miejsce. Pozostałe zęby układają się wtedy zbyt ciasno, a efektem jest właśnie zatrzymanie zęba. Z tej między innymi przyczyny należy udawać się z dzieckiem na regularne wizyty kontrolne w gabinecie stomatologicznym, dzięki którym można odpowiednio wcześnie wykryć nieprawidłowości i wdrożyć środki zaradcze.
Ale nie zawsze winą za zatrzymanie zęba można obarczyć zbyt mało miejsca w łuku zębowym. Jego przyczyną mogą być także niedobory witamin (zwłaszcza A i D), urazy szczęki, dziedziczne predyspozycje, zmiany hormonalne, a także nieodpowiednie leczenie stomatologiczne w przeszłości.
Po czym poznać ząb zatrzymany?
Zazwyczaj rozpoznanie, że doszło do zatrzymania zęba, jest zupełnie proste, nawet przy zatrzymaniu całkowitym. Brak zęba w miejscu, w którym powinien się znajdować w łuku zębowym, można nie razu zauważyć na własne oczy. Pacjent może też wyczuć lukę językiem. Rozpoznanie jest utrudnione jedynie w przypadku ósemek, jako że te zęby wyrzynają się najpóźniej (zdarza się nawet, że w ogóle), a do tego znajdują się na samych końcach łuków zębowych. Z tego powodu ich brak nie budzi zwykle podejrzeń i dopiero badanie RTG pozwala na zdiagnozowanie całkowitego zatrzymania zęba.
Jak leczyć zatrzymanie zęba?
Podstawą do podjęcia działań jest dokładna diagnostyka. W tym przypadku powinna być oparta na przeglądzie stomatologicznym i zdjęciu RTG. Jeżeli zostanie stwierdzone zatrzymanie zęba, należy wdrożyć odpowiednie metody zaradzenia problemowi.
Najczęściej niestety oznacza to chirurgiczne usunięcie zatrzymanego zęba. Wprawdzie usuwanie zębów jest w dzisiejszej stomatologii traktowane jako ostateczność, jednak w tym przypadku pozostawienie zatrzymanego zęba może odbić się niekorzystnie na pozostałym uzębieniu i jamie ustnej.
Ale nie zawsze konieczna jest ekstrakcja. W części przypadków zamiast tego zaleca się przeprowadzenie ściągania zęba zatrzymanego poprzez leczenie ortodontyczne. Zwykle właśnie taka metoda jest stosowana, gdy problem dotyczy zębów przednich. Zatrzymany ząb jest chirurgicznie odsłaniany, a następnie wdraża się leczenie aparatem ortodontycznym. Przywrócenie zęba do prawidłowego ułożenia zwykle trwa nie dłużej niż dwa lata.
Co możesz teraz zrobić?
Masz problem z zatrzymanym zębem? Odwiedź nasz gabinet, a dokonamy szczegółowej diagnozy i zaproponujemy najlepsze rozwiązanie. Możesz umówić się na wizytę, dzwoniąc pod numer 583 508 242 (Tczew) lub 558 880 015 (Kwidzyn) lub wypełniając formularz.